"Midden in de wijk, op de hoek van de Sint-Willibrordusstraat en de Sint-Ludgerushof, staat Klooster Cenakel. Sinds 1999 wonen en werken hier de Dienaressen van de Heilige Geest van de Altijddurende Aanbidding, ofwel de Roze Zusters. De vijf zusters, te herkennen aan hun knalroze habijt, leiden een teruggetrokken leven: alleen voor hoognodige doktersbezoekjes komen ze buiten de poorten van het klooster." Aldus begint een twee pagina's tellend artikel in de zomereditie van het huis-aan-huis-kwartaalblad Zo is Zuilen, met als kop 'Binnenkijken in het roze klooster'. Aan het woord komt overste zuster Maria Confidens (foto (Boris Schmidt) met tekst uit het blad). Op de vraag waarom de zusters de kleur roze dragen zegt ze: "Dat heeft de stichter bepaald. De aanbidding maakt blij, daarom moeten we er blij uitzien. De vrolijke kleur herinnert ons aan de heilige Geest. Kinderen vinden het prachtig. Als we in de tuin werken met de poorten open, hoor je ze vaak roepen." Ze voegt er aan toe dat de zusters buiten het klooster een grijs habijt dragen om niet teveel op te vallen. Maar ook dan blijven ze niet onopgemerkt: "Toen ik een tijd geleden naar de dokter moest, riep een man op straat verbaasd uit: Nonnen! Bestaan die nog? Toen zei ik: O ja hoor, we bestaan nog!" Zuster Maria Confidens vertelt openhartig over haar levenskeuze: "Ik dacht: als ik eenmaal in het klooster ben, dan loop ik zo in Jezus' armen. En dat is ook zo, ik heb gevonden wat ik zocht." Maar toch was het niet makkelijk: "Zeker in het begin moest ik erg wennen. Het afscheid met mijn ouders ging ook niet zonder tranen." Klik hier om het artikel te downloaden.